Een likdoorn, ook wel een eksteroog genoemd, is een voetklacht. Er zijn meerdere varianten, de twee meest voorkomende zijn de zachte en harde likdoorn.
Bij harde likdoorns is er sprake van een eeltplekje dat naar binnen groeit. Eenmaal in de voet kan de eeltplek verharden waardoor hij in het omliggende weefsel prikt. Harde likdoorns kunnen meestal herkend worden aan zijn afwijkende, vaak gele, kleur.
Zachte likdoorns, ook wel weke likdoorns genoemd, lijken wel open wondjes. Ze kunnen ook vochtig zijn. Deze variant van likdoorns is minder verhard.
Een likdoorn of eksteroog ontstaat vaak door wrijving en druk op specifieke plekken op je voeten. Dit kan komen door:
Elke variant likdoorn heeft zijn eigen symptomen en klachten. Een harde likdoorn kun je herkennen aan de gelige cirkel op je voeten. Deze cirkel is verhoornd en met name het midden kan erg hard zijn. Een likdoorn doet daardoor ook pijn. Harde likdoorns zitten vaak bovenop de tenen. Zachte eksterogen komen ook voor onder of tussen de tenen, met name tussen de vierde en vijfde teen, of onder de voetzool. Over het algemeen zijn zachte likdoorns pijnlijker dan harde. Ze lijken op open en vochtige wondjes.
